Instytutu Naukowego im. Oskara Haleckiego w Kanadzie, Przesyłamy najserdeczniejsze życzenia zdrowia i wszelkiej pomyślności z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych. Wesołego Alleluja! W imieniu Zarządu OHI. Aleksander Maciej Jabłoński Prezes
W 1942 r. w Nowym Jorku, polscy naukowcy, którzy znaleŸli siê na kontynencie amerykañskim jako uchodŸcy wojenni, z prof. Oska-rem Haleckim za³o¿yli Polski Instytut Naukowy w Ameryce (Polish Institute of Arts and Science in America – PIASA). Instytut mia³ byæ na emigracji odpowiednikiem Polskiej Akademii Umiejêtnoœci w Krakowie. Prof. O. Halecki, znany historyk przedwojennego Uni-wersytetu Warszawskiego, bywa³ czêsto w Montrealu, gdzie wyk³ada³ historiê Europy Wschodniej na francuskojêzycznym Uniwersite de Montreal, nawi¹za³ kontakt z garstk¹ polskich profesorów rzuconych losami wojennymi do Kanady. To oni w 1943 r. z poparciem prof. O. Haleckiego stworzyli oddzia³ kanadyjski PIASA, który póŸniej, z inicjatywy d³ugoletniego prezesa prof. Tadeusza Romera, zmieni³ nazwê na Polski Instytut Naukowy w Kanadzie, z sekcjami w Otta-wie, Toronto i Vancouver. Celem kanadyjskiego oddzia³u by³o stwo-rzenie forum dla coraz liczniejszej grupy intelektualistów polskich w Kanadzie oraz nawi¹zanie stosunków z odpowiednimi grupami ka-nadyjskimi. Za poœrednictwem dzia³alnoœci oddzia³ mia³ szerzyæ prawdê o Polsce, jej historii i kulturze, w okresie, gdy informacje by-³y zniekszta³cane i niszczone w kraju przez okupantów. Od pocz¹tku swego istnienia oddzia³, popularnie zwany Instytutem Polskim, mia³ poparcie wielu uczonych kanadyjskich uczelni. Wœród nich wyró¿nia³ siê powszechnie znany neurochirurg Wilder G. Pen-field, profesor Uniwersytetu McGill oraz za³o¿yciel i dyrektor œwia-towej s³awy Montrealskiego Instytutu Neurologicznego. Od czerwca 1938 r. by³ zagranicznym cz³onkiem korespondentem Wydzia³u Le-karskiego Polskiej Akademii Umiejêtnoœci. Z tej racji Penfield przej¹³ nieoficjalny patronat nad nowopowsta³¹ polsk¹ instytucj¹, ak-tywnie w³¹czaj¹c siê w pocz¹tkow¹ fazê organizacyjn¹ Instytutu Pol-skiego. Przede wszystkim stara³ siê o poparcie swojego uniwersytetu dla polskiej inicjatywy. Wa¿n¹ rolê w za³o¿eniu kanadyjskiej sekcji PIASA w Montrealu odegra³ te¿ polski konsul generalny Rzeczypo-spolitej Polskiej w Montrealu, dr Tadeusz Brzeziñski (ojciec Zbignie-wa), który mia³ liczne kontakty z kanadyjskim œrodowiskiem intelek-tualnym, angielskim i francuskim. Niezmiernie wa¿n¹ dla dalszej dzia³alnoœci i d³ugoletniej egzystencji nowej polskiej placówki kultu-ralnej by³a rezolucja rady senackiej McGill dotycz¹ca udzielenia In-stytutowi Polskiemu przywilejów uniwersyteckich oraz udostêpnienia siedziby na terenie uczelni. Pocz¹tkowo by³ to niewielki pokój na-przeciw gabinetu rektora uniwersytetu, ale po kilku przeprowadzkach Instytut od 1964 r. ma sta³¹ siedzibê w stylowej, trzypiêtrowej kamie-nicy, w centrum miasta, na obrze¿ach zabudowañ uniwersyteckich. Instytut Polski uwa¿any jest za afiliowany przy Uniwersytecie. Jest organizacj¹ niezale¿n¹ od w³adz uczelni, zrzeszaj¹c¹ przewa¿nie Ka-nadyjczyków polskiego pochodzenia, jednak od pocz¹tku swego ist-nienia honorowym prezesem Instytutu Polskiego jest zawsze kolejny rektor Uniwersytetu McGill. Od 1989 r. Instytut koncentruje siê na promowaniu polskiej kultury w Kanadzie oraz zaspokajaniu intelek-tualnych potrzeb polsko-kanadyjskiego spo³eczeñstwa. Dzia³alnoœæ Instytutu to tak¿e organizacja licznych konferencji i spotkañ. Ostatnia zorganizowana konferencja miêdzynarodowa, ciesz¹ca siê du¿ym za-interesowaniem, poœwiêcona by³a ¿yciu i twórczoœci Brunona Schul-za. Biblioteka im. Wandy Stachiewicz – Biblioteka Polska w Montre-alu jest na pewno najwa¿niejszym osi¹gniêciem Instytutu Polskiego. W 1943 r. by³a to zaledwie maleñka kolekcja ksi¹¿ek dla cz³onków Instytutu. Od 1950 r. biblioteka zmieni³a swój charakter, przekszta³-caj¹c siê w³aœciwie w dwie instytucje – bibliotekê akademick¹ s³u¿¹-c¹ naukowcom i studentom zainteresowanym polskimi problemami oraz bibliotekê wypo¿yczaj¹c¹ swoje zbiory Polonii. Stale powiêksza-j¹cy siê ksiêgozbiór, licz¹cy obecnie ponad 40 tys. tomów, zawiera przede wszystkim ksi¹¿ki z dziedziny literatury, historii, filozofii, sztuki i religii. Wiêkszoœæ materia³ów jest w jêzyku polskim, ale pra-ce dotycz¹pra-ce Polski pisane przez polskich autorów w jêzyku francu-skim lub angielfrancu-skim te¿ stanowi¹ znaczn¹ czêœæ ksiêgozbioru. W czy-telni biblioteki jest ponad sto tytu³ów periodyków i gazet w jêzyku polskim, publikowanych na ca³ym œwiecie. W ostatnich latach rocz-nie wypo¿ycza siê czytelnikom oko³o 18 tys. ksi¹¿ek. Od samego pocz¹tku Biblioteka Instytutu by³a specjaln¹ trosk¹ Wandy Stachiewicz, która by³a za³o¿ycielk¹, wieloletnim dyrektorem i kustoszem ksi¹¿nicy. Pod jej kierownictwem pracowa³o spo³ecznie – z wielkim oddaniem i entuzjazmem – wiele osób, przyczyniaj¹c siê do rozwoju œwietnoœci biblioteki. Wy³¹czn¹ zas³ug¹ W. Stachiewicz jest fakt, ¿e Biblioteka Instytutu Polskiego w Montrealu stanowi obe-cnie najwiêksz¹ polsk¹ bibliotekê na kontynencie amerykañskim i czo³ow¹ polsko-kanadyjsk¹ instytucjê. Dlatego te¿ cz³onkowie In-stytutu zdecydowali na corocznym zebraniu w 1984 r. o nadaniu bi-bliotece imienia Wandy Stachiewicz. Nie sposób, po ponad szeœædzie-siêciu latach, wymieniæ wszystkie osoby, które pracowa³y ochotniczo w bibliotece przez d³ugie okresy. Ich ofiarna praca warunkowa³a jej istnienie. Trzeba tu jednak wspomnieæ o niezwyk³ym wk³adzie w roz-wój biblioteki dr Olgi Krzyczkowskiej, która by³a odpowiedzialna przez pierwsze 35 lat za dobór ksiêgozbioru. JeŸdzi³a czêsto do Pol-ski, nawet w okresie, kiedy by³o to wielk¹ rzadkoœci¹. Wykorzystywa-³a okolicznoœæ, ¿e jej m¹¿ by³ wysokim urzêdnikiem stowarzyszenia linii lotniczych IATA, i zorganizowa³a w Polsce sieæ znajomych osób dbaj¹cych, aby odpowiednie wydawnictwa krajowe dociera³y do Ka-nady prywatnymi drogami. W Bibliotece Instytutu Polskiego nawet funkcja dyrektora jest funkcj¹ spo³eczn¹, od 1986 r. pe³ni j¹ profesor neurologii Hanna Pappius. Ja sprawujê jedyny p³atny etat biblioteka-rza. Jestem zwi¹zany z Bibliotek¹ Polsk¹ od ponad 25 lat, najpierw ja-ko wolontariusz, a w 1985 r. sta³em siê odpowiedzialny za prowadze-nie tej placówki. Ukoñczy³em w 1978 r. Uniwersytet Gdañski ze spe-cjalnoœci¹: Wiedza o ksi¹¿ce oraz Uniwersytet Concordia w Montrea-lu, na którym uzyska³em w 1995 r. „Diploma in Library Studies”. Biblioteka Polska w Montrealu jest aktywnym cz³onkiem Sta³ej Konferencji Archiwów, Muzeów i Bibliotek na Zachodzie, organiza-cji bêd¹cej wspóln¹ p³aszczyzn¹ dzia³ania wszystkich znacz¹cych polskich instytucji kulturalnych na Zachodzie, z Bibliotek¹ Polsk¹ w Pary¿u na czele. Bierzemy udzia³ w corocznych konferencjach, a nasza placówka odpowiedzialna jest za prowadzenie strony interne-towej konferencji ( Podczas trwania ustroju komunistycznego Biblioteka Polska nie utrzymywa³a z Polsk¹ ¿adnych kontaktów, mimo licznych rz¹dowych ofert. Prowadzi³a natomiast wymianê publikacji z Bibliotek¹ Narodo-w¹, Bibliotek¹ Jagielloñsk¹, Bibliotek¹ Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Bibliotek¹ Zak³adu Narodowego im. Ossoliñskich. Odwiedzali j¹ profesorowie KUL i UJ, osoby zwi¹zane z opozycj¹ polityczn¹ przed rokiem 1980, a potem w okresie stanu wojennego bi-blioteka aktywnie wspiera³a Solidarnoœæ, umo¿liwiaj¹c przyje¿d¿aj¹-cym polskim dzia³aczom kontakty ze œrodowiskiem polonijnym i daj¹c okazjê do prezentowania innego, ni¿ oficjalne w PRL, stanowiska po-litycznego i spo³ecznego. Przyje¿d¿aj¹cy chêtnie korzystali z bogatego ksiêgozbioru biblioteki, zw³aszcza z literatury niedostêpnej w kraju. Po 1989 r. kontakty z Polsk¹ znacznie siê o¿ywi³y. Bardzo cenne s¹ dla Bi-blioteki Polskiej kontakty i wielka pomoc ze strony BiBi-blioteki Narodo-wej w Warszawie i Polskiej Akademii Umiejêtnoœci w Krakowie. Obie te instytucje przyczyni³y siê do wydania katalogu zbiorów Biblioteki Polskiej pt. Grafika polska 1918-1939, naukowo opracowanego trójjê-zycznego albumu zawieraj¹cego prace czterdziestu czo³owych polskich artystów grafików, które s¹ czêœci¹ zbiorów ikonograficznych bibliote-ki. Na wydanie Grafiki polskiej wy³o¿y³o te¿ œrodki finansowe Stowa-rzyszenie „Wspólnota Polska”. Kolejna publikacja, monografia Polskie groby na Cmentarzu w Saint Sauveur des Monts jest dotowana przez Radê Pamiêci Walk i Mêczeñstwa w Warszawie. Biblioteka Polska ze swej strony zaopatruje Bibliotekê Narodow¹ w Warszawie w kanadyj-skie polonika oraz rozsy³a swoje wydawnictwa do wielu bibliotek w Polsce, które wzruszone dziêkuj¹ za otrzymane dary. Z prawdziw¹ satysfakcj¹ trzeba stwierdziæ, ¿e osi¹gniêcia Polskie-go Instytutu NaukowePolskie-go w Kanadzie i Biblioteki im. Wandy Stachie-wicz s¹ obecnie uznawane w Polsce. W 1999 r. Ministerstwo Kultu-ry i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej przyzna³o instytutowi i bibliotece odznakê „Zas³u¿ony dla Kultury Polskiej” za wieloletnie i owocne propagowanie sztuki i kultury polskiej za grani-c¹. W 2001 r. Poczta Polska wyemitowa³a seriê znaczków upamiêt-niaj¹cych kulturalne instytucje emigracyjne, jeden z nich poœwiêcony jest placówkom kanadyjskim. W 2007 r. obie polonijne instytucje w Montrealu otrzyma³y „Medal Pro Memoria” przyznawany przez Kierownika Urzêdu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowa-nych za wybitne zas³ugi w utrwalaniu pamiêci o ludziach i czynach w walce o niepodleg³oœæ Polski podczas II wojny œwiatowej i po jej zakoñczeniu. Podstawy materialne istnienia i dzia³ania Biblioteki Polskiej umac-nia³y siê powoli. Na pocz¹tku jej istnienia bud¿et kanadyjskiej sekcji Polskiego Instytutu by³ minimalny, opiera³ siê wy³¹cznie na drobnej subwencji Rz¹du Polskiego w Londynie. Po uznaniu przez aliantów rz¹du komunistycznego w Warszawie instytut zosta³ bez ¿adnego sta-³ego wsparcia finansowego. W latach szeœædziesi¹tych pozwoli³y bi-bliotece przetrwaæ ten bardzo trudny dla niej okres dary indywidual-ne. Od 1982 r. biblioteka otrzymuje te¿ doroczn¹ dotacjê od zarz¹du miasta Montreal, wystarczaj¹c¹ na czêœciowe pokrycie wynagrodzenia bibliotekarza. Sta³a modernizacja i rozwój biblioteki mo¿liwe s¹ dziê-ki poparciu Polonii z ca³ej Kanady. Spo³ecznoœæ polsko-kanadyjska wspiera bibliotekê, odpowiadaj¹c pozytywnie i ofiarnie na tradycyjny ju¿ od 1986 r. doroczny jesienny apel. Mo¿na powiedzieæ, ¿e Biblio-teka Polska w Montrealu stoi obecnie na trzech solidnych filarach. Pierwszy filar to czo³owy kanadyjski Uniwersytet McGill, któremu za-wdziêczamy nie tylko pomieszczenie, ale te¿ specjalne uznanie w œro-dowisku bibliotek akademickich. Drugim filarem jest kilka ju¿ gene-racji osób pracuj¹cych w bibliotece spo³ecznie, z wielkim oddaniem i entuzjazmem. Trzeci filar stanowi Polonia kanadyjska, która przez ostatnie dwadzieœcia lat regularnie finansuje bibliotekê. Biblioteka Polska funkcjonuje w du¿ym systemie bibliotek Uni-wersytetu McGill, który ma 21 wydzia³ów, oferuje studentom ponad trzysta programów studiów na poziomie undergraduate i graduate. Kolekcja bibliotek Uniwersytetu liczy ponad szeœæ milionów doku-mentów, z czego ponad dwa miliony stanowi¹ ksi¹¿ki, kolejne dwa miliony to mikroformy, a ksi¹¿ek w wersji elektronicznej jest prawie milion. Zbiory czasopism w wersji papierowej licz¹ prawie 14 tys. jednostek, a czasopism elektronicznych ponad 38 tys. Zbiory u³o¿one s¹ zgodnie z zasadami klasyfikacji Biblioteki Kongresu, obowi¹zuje wolny dostêp do pó³ek. Prawie wszystkie zbiory objête s¹ katalogiem online. Warto tu dodaæ przydatn¹ dla bibliotekarzy informacjê, ¿e w 1999 r. Uniwersytet McGill przeszed³ z systemu Notis na Aleph 500, uznaj¹c, ¿e skuteczniej oddaje on, wed³ug s³ów dyrektor Biblio-teki Uniwersytetu, „international aspects of our university”. Polityk¹ Biblioteki Uniwersytetu by³o zawsze maksymalne wyjœcie naprzeciw potrzebom swoich u¿ytkowników – profesorów i studen-tów, co wyra¿a realizacja nastêpuj¹cych us³ug: 1) studenci zawsze mo-g¹ prosiæ o ekspresowe skatalogowanie nowych nabytków, 2) w cza-sie sesji egzaminacyjnych biblioteka bywa otwarta dla studentów ca-³¹ dobê, 3) wprowadzona zosta³a mo¿liwoœæ tzw. czatu z biblioteka-rzem, w czasie sesji informacja naukowa czynna jest do póŸnych go-dzin nocnych. Biblioteki w systemie uniwersytetu dysponuj¹ ponad 580 terminalami dla czytelników i wszystkie s¹ „strefami bezprzewo-dowego Internetu”. Biblioteka Polska, nale¿¹ca do systemu bibliotek uniwersytetu, w za-kresie serwisu musi wychodziæ naprzeciw oczekiwaniom swoich czy-telników. Mimo ¿e na Uniwersytecie McGill nie ma katedry polonisty-ki (próby jej uruchomienia nie powiod³y siê z powodu wysopolonisty-kich ze strony uczelni wymagañ finansowych), to zainteresowanie Polsk¹ jako jednym z pañstw Europy Œrodkowej jest ci¹gle ¿ywe. G³ównymi u¿yt-kownikami zbiorów Biblioteki Polskiej s¹ profesorowie i studenci ta-kich departamentów (wydzia³ów), jak: Russian and Slavic Departa-ment, wydzia³y Historii, Nauk Politycznych czy Studiów ¯ydowskich. St¹d wielkie starania Biblioteki Polskiej o nabytki z zakresu polskiej hi-storii i literatury w jêzyku francuskim i angielskim. Katalog Biblioteki Polskiej zawiera opisy ponad 40 tys. dzie³. Ksi¹¿ki naukowe, które mo-g¹ byæ przydatne studentom i profesorom (nawet wydane w jêzyku pol-skim), od 1986 r. wprowadzane s¹ do katalogu bibliotek Uniwersytetu McGill (MUSE), i tym samym s¹ dostêpne w Internecie. Katalogowa-niem zajmuje siê wykwalifikowany, zawodowy bibliotekarz, a koszty opracowania dokumentów obci¹¿aj¹ bud¿et Biblioteki Polskiej. Opi-sów z adnotacj¹, ¿e ksi¹¿ka znajduje siê w Polish Institute Library, jest obecnie ju¿ oko³o 15 tys. Wprowadzone do katalogu uniwersyteckiego ksi¹¿ki z Biblioteki Polskiej s¹ dostêpne dla wszystkich zainteresowa-nych w Kanadzie; mo¿na je wypo¿yczaæ poprzez sieæ wypo¿yczeñ miêdzybibliotecznych bibliotek uniwersyteckich i publicznych. Biblioteka Polska bardzo szybko zorientowa³a siê w korzyœciach, jakie niesie Internet. Dziêki temu, ¿e funkcjonuje w sieci bibliotek uniwersyteckich, dostêp do Internetu uzyska³a ju¿ w koñcu lat osiem-dziesi¹tych. Wówczas wielk¹ nowoœci¹ i rewelacj¹ wœród czytelni-ków biblioteki by³a pierwsza polska gazeta komputerowa „Donosy”, wysy³ana przez pocztê elektroniczn¹ od 1989 r. Codziennie by³a prze-ze mnie drukowana z Internetu, rozsy³ana faksem, a tak¿e wyk³adana w czytelni biblioteki. Pierwsza wersja strony internetowej biblioteki powsta³a ju¿ w 1995 r. i tu warto dodaæ, ¿e w 2002 r. strona www bi-blioteki uzyska³a nagrodê specjaln¹ przewodnicz¹cego Stowarzysze-nia Bibliotekarzy Polskich w konkursie na najlepsze strony interneto-we bibliotek w kategorii „Biblioteki polskie poza granicami kraju”. Dziêki stronie internetowej nap³ywaj¹ do biblioteki pytania z ca³ego œwiata. Dotycz¹ g³ównie Polonii kanadyjskiej, spraw Kanady, zdarza-j¹ siê te¿ poszukiwania cz³onków rodzin z emigracji wojennej i soli-darnoœciowej. Nierzadkie s¹ zapytania, w jaki sposób mo¿na wyje-chaæ do Kanady i dobrze siê w niej urz¹dziæ. W celu umo¿liwienia czytelnikom wolnego dostêpu do Internetu w 2006 r., dziêki subwencji Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, zaku-piono do Biblioteki Polskiej piêæ nowoczesnych komputerów IBM. Uniwersytet McGill pokry³ koszt pod³¹czenia do systemu Biblioteki G³ównej uczelni, co umo¿liwi³o Bibliotece Polskiej i jej u¿ytkowni-kom dostêp do licznych zaprenumerowanych czasopism i baz danych. Trzy stanowiska komputerowe s¹ dostêpne w czytelni; jest to wygod-ne zarówno dla studentów uczelni, jak i goœci przybywaj¹cych z Pol-ski, kontynuuj¹cych pracê naukow¹. Studenci Uniwersytetu McGill polskiego pochodzenia zagl¹daj¹ do czytelni Biblioteki Polskiej wte-dy, gdy w Bibliotece G³ównej uczelni s¹ kolejki do stanowisk kom-puterowych. W jesieni 2007 r. Biblioteka Polska planuje zorganizo-waæ dla czytelników, zw³aszcza starszych, bezp³atny kurs obs³ugi komputera i Internetu. W ci¹gu szeœædziesiêciu lat dzia³alnoœci Biblioteka Polska mocno wros³a w pejza¿ Polonii montrealskiej. Zaspokaja w du¿ej mierze po-trzeby intelektualne Polonii i jest niew¹tpliwie wizytówk¹ jej osi¹-gniêæ kulturalnych. W programie pobytu znanych osób w Montrealu zawsze jest planowana wizyta w Bibliotece Polskiej. W 1969 r. odwiedzi³ Bibliotekê krakowski kardyna³ Karol Wojty³a, wœród goœci Biblioteki byli te¿ laureaci Nagrody Nobla – Lech Wa³êsa i Czes³aw Mi³osz. Bibliotekê odwiedzaj¹ nie tylko wielcy i s³awni. Przyje¿d¿a-j¹ce z Polski do swoich dzieci matki, odwiedzaPrzyje¿d¿a-j¹ce wnuki, bardzo czêsto kieruj¹ swoje kroki do Biblioteki, wypo¿yczaj¹ ksi¹¿ki i chwa-l¹ biblioteczne zbiory, które s¹ wed³ug ich s³ów o wiele bogatsze ni¿ ksiêgozbiory bibliotek publicznych w kraju. Okazuje siê, ¿e bibliote-ka kupuje, w miarê swoich mo¿liwoœci, prawie wszystkie polskie no-woœci wydawnicze. Biblioteka Polska traktowana jest przez spo³ecznoœæ polonijn¹ w Montrealu jako „nasza biblioteka”. Najlepszym dowodem tej apro-baty jest poparcie finansowe, której Polonia udziela bibliotece jesie-ni¹ ka¿dego roku. Od ponad æwieræwiecza Biblioteka Polska stawia sobie szczytny cel, aby zebraæ od osób prywatnych kwotê nie mniej-sz¹ ni¿ 25 tys. dolarów. Tylko raz w ci¹gu minionych lat kwota by³a mniejsza, zwykle zbiórka przynosi wiêcej ni¿ 30 tys. Przyj¹³ siê te¿ wœród Polonii zwyczaj niekupowania kwiatów na ceremonie pogrze-bowe, znajomi i przyjaciele zmar³ego przekazuj¹ pieni¹dze w darze Bibliotece Polskiej, zwykle s¹ to kwoty od 1 do 2,5 tysi¹ca dolarów. Ten dobry wizerunek biblioteka zawdziêcza swojej wytê¿onej pra-cy i aktywnej wspó³prapra-cy z mediami polonijnymi – radiem i ukazu-j¹cym siê miesiêcznikiem „Biuletyn Polonijny”, w którym jest sta³a rubryka „Na pó³ce z ksi¹¿kami – Nowoœci Biblioteki Polskiej w Mon-trealu”. Biblioteka przyci¹ga te¿ dzieci i m³odzie¿ ze szkó³ sobotnich, prezentuj¹c im pracê biblioteki, oraz organizuje sprzeda¿ ksi¹¿ek pod-czas kiermaszów polonijnych. W goœcinnych progach biblioteki maj¹ miejsce tak¿e spotkania m³odych naukowców z fundacji polonijnych. Biblioteka jest miejscem przepojonym polskoœci¹, ¿yj¹cym ni¹ i przy-ci¹gaj¹cym nie tylko starsze, ale i m³ode pokolenie. Pozwala to Bi-bliotece Polskiej patrzeæ z optymizmem w przysz³oœæ, pomimo ¿e wspó³czesnoœæ stanowi dla bibliotek wielkie wyzwanie. Országos Idegennyelvû Könyvtár Budapeszt, Wêgry ORSZÁGOS IDEGENNYELVÛ KÖNYVTÁR
Jana Kazimierza 5. Instytut Podstaw Informatyki PAN (IPI PAN) – instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk, który prowadzi badania podstawowe i aplikacyjne oraz kształci kadry naukowe w dziedzinach takich jak: informatyka teoretyczna, sztuczna inteligencja, lingwistyka komputerowa. Instytut mieści się w Warszawie przy ul.
Niniejszy portal internetowy Stałej Konferencji Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie (MABPZ) został zainicjowany i był prowadzony do 2018 roku przez pracowników Polskiego Instytutu Naukowego w Kanadzie i Biblioteki im. Wandy Poprzednia wersja portalu MABPZ dostępna tutaj: Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach współpracy z Fundacją Silva Rerum Polonarum z Od 2020 r., projekt finansowany jest ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego; dzięki wsparciu Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą -
Jego Ekscelencja Ambasador RP, dr Andrzej Kurnicki wygłosił specjalne przesłanie do uczestników Zebrania Walnego za 2019 rok, które odbyło się via Zoom dnia 6 czerwca 2020, w którym podkreślił zasługi Instytutu dla wzmocnienia i tożsamości narodowej wśród Polonii, pielęgnowania polskiej wiedzy historycznej i współpracy z innymi Kanadyjczykami pochodzącymi z krajów Europy
NOTY BIOGRAFICZNE Instytut Naukowy im. Oskara Haleckiego w Kanadzie podjął się zadania opracowania not biograficznych zasłużonych Polaków i Kanadyjczyków polskiego pochodzenia, którzy działali na różnych polach, z okazji 150-lecia powstania Kanady (1867-2017). Pierwsza grupa not biograficznych obejmuje Polaków i Kanadyjczyków polskiego pochodzenia, którzy działali i zmarli w Ottawie w XX w. Zamierzamy rozszerzyć ten projekt uzupełniając listę o Polaków z innych regionów i miast Kanady. Ottawa, 15 października 2017 Dr. inż. Alexander M. Jabłoński Prezes Oskar Halecki Institute in CanadaPonad 200 organizacji należą do Kongresu, w tym Polski Instytut Sztuki i Nauki w Kanadzie, Stowarzyszenie Polskich Kombatantów,Związek Narodowy, Polska Sojuszu Kanada, Federacja Kobiet, Związek Nauczycielstwa Polskiego, Związku Polskich Inżynierowie w Kanadzie, Fundacja Wieczysta Millenium i Związek Harcerstwa Polskiego. For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Polski Instytut Naukowy w Ameryce. Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Polski Instytut Naukowy w AmerycePolish Institute of Arts and Sciences of America Państwo Stany Zjednoczone Miejscowość Nowy Jork Adres 208 East 30th StreetNowy Jork, NY 10016 Data założenia 1942 Dyrektor Prezes dr Robert Blobaum Położenie na mapie Manhattanu Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych Położenie na mapie stanu Nowy Jork Położenie na mapie Nowego Jorku 40°44′34,066″N 73°58′46,150″W/40,742796 -73,979486 Strona internetowa Polish Institute of Arts and Sciences of America – PIASA (Polski Instytut Nauk i Sztuk, Polski Instytut Naukowy w Ameryce) – polonijna instytucja naukowa i dydaktyczna o charakterze organizacji non-profit, mająca siedzibę w Nowym Jorku na Manhattanie. Historia Instytut powstał podczas II wojny światowej, w 1942. Jego założycielami byli znani polscy naukowcy, antropolog Bronisław Malinowski, historycy Oskar Halecki i Jan Kucharzewski, papirolog Rafał Taubenschlag, geograf i podróżnik Henryk Arctowski i poeta Jan Lechoń. Działalność instytutu miała być kontynuacją Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie, która po rozpoczęciu niemieckiej okupacji została zlikwidowana. Instytut był w latach 1942–1945 subwencjonowany[1] przez Rząd RP na uchodźstwie, co było podstawą finansową jego działalności. Po wycofaniu w lipcu 1945 międzynarodowego uznania dla Rządu RP na uchodźstwie w konsekwencji ustaleń konferencji jałtańskiej Instytut odmówił podporządkowania się rządowi w Warszawie i domagał się wolności badań w ramach PAU. W konsekwencji członkowie Instytutu zostali w 1949 wykluczeni z działającej w Krakowie Polskiej Akademii Umiejętności. Po zakończeniu monopartyjnych rządów komunistycznych w Polsce w 1989 podjęto współpracę z odnowioną w Krakowie PAU. Instytut stawia sobie za cel informowanie amerykańskiego społeczeństwa o Polsce i jej dziedzictwie kulturowym, jak również wzmacnianie polsko-amerykańskich relacji. Na liście członków Instytutu znajduje (lub znajdowało) się ok. 1 500 nazwisk, w tym: Zbigniew Brzeziński, Stanisław Skrowaczewski, Aleksander Wolszczan, Hilary Koprowski, Michael Novak, oraz nobliści – Roald Hoffmann, Czesław Miłosz i Frank Wilczek. PIASA utrzymuje polską bibliotekę oraz archiwa, wydaje też kwartalnik naukowy pt „The Polish Review”. Prezesi PIASA 1942 Bronisław Malinowski 1942–1952 Jan Kucharzewski 1952–1964 Oskar Halecki 1964–1965 Zygmunt Nagórski 1965–1974 Stanisław Mrozowski 1974–1987 John A. Gronouski 1988–1999 Feliks Gross 1999–2008 Piotr Wandycz 2008–2011 Tadeusz V. Gromada 2011–2018 Mieczysław Biskupski od 2018 Robert Blobaum Dyrektorzy wykonawczy 1942–1952 Oskar Halecki 1952–1955 Zygmunt Nagórski 1955–1961 Stanisław Strzetelski 1961–1962 Zygmunt Nagórski 1962–1965 Jan Wszelaki 1966–1969 Damian Stanisław Wandycz 1969-1973 Jan Librach 1973–1975 Eugene Kleban 1975–1988 Feliks Gross 1989–1990 Bolesław Łaszewski 1991–2011 Tadeusz V. Gromada od 2011 Bozena Leven Sekretarze generalni 1957–1964 Zygmunt Nagórski 1965 Damian Stanisław Wandycz 1966–1970 Ludwik Krzyżanowski 1971–1990 Tadeusz V. Gromada Bibliografia Elżbieta Kieszczyńska: Dom polskiej nauki i tradycji, kwart. Twój Dom, nr 9 Zima 2007, [w:] [1] Damian Stanisław Wandycz, Polski Instytut Naukowy w Ameryce. W trzydziestą rocznicę 1942–1972, Nowy Jork: Polski Instytut Naukowy 1974. Przypisy ↑ 106 000 USD od maja 1942 do lipca 1945. Linki zewnętrzne historia Instytutu (1942–2005) (ang.)Kategorie: ManhattanOrganizacje polonijne w Stanach ZjednoczonychPolska emigracja polityczna w Stanach Zjednoczonych 1939–1989Polskie instytucje kulturyPolskie towarzystwa naukowe {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Polski Instytut Naukowy w Ameryce {{ of {{ Date: {{ || 'Unknown'}} Date: {{( | date:'mediumDate') || 'Unknown'}} Credit: Uploaded by: {{ on {{ | date:'mediumDate'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} View file on Wikipedia Thanks for reporting this video! ✕ This article was just edited, click to reload Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ {{:: {{:: - {{:: Follow Us Don't forget to rate us
Nazwa: Polski Instytut Naukowy w Kanadzie i Biblioteka Polska, Oddział w Ottawie Miasto: Ottawa Województwo: Powiat: System biblioteczny: Typ: Biblioteki polskie na świecie Kontakt: -brak- Adres URL biblioteki:
Pod koniec XVIII i w 1 połowie XIX wieku Polacy brali udział w walkach o niepodległość obydwu Ameryk, m.in. Stanów Zjednoczonych, Brazylii, Argentyny, Boliwii i Peru. Duży dorobek maja polskie ośrodki naukowe (m.in.w USA - Inst. Józefa Piłsudskiego, Polski Instytut Naukowy, Polsko-Amerykańskie Towarzystwo Historyczne. W Kanadzie ?
Podczas tych dwóch dni członkowie Oddziału-Missisauga Stowarzyszenia Polskich Inżynierów w Kanadzie (SIPwK) uczestniczyli w montażu konstrukcji pomnika. Miałem przyjemność uczestniczyć w tym przedsięwzięciu jako wolontariusz. Pragnę zachęcić Państwa do złożenia własnej cegiełki dla powstającego pomnika przy Centrum św.
.